Pamiętaj, że podjęcie czynności ratowniczych w czasie pierwszych 3-5 minut od wypadku zwiększa szanse poszkodowanego na przeżycie.

  • Zachowaj spokój.
  • Podejmując działania ratownicze upewnij się czy Tobie i poszkodowanym nie zagraża niebezpieczeństwo, czy możesz bezpiecznie podejść do poszkodowanego.
  • Jak najszybciej zorganizuj pomoc i wezwij służby ratownicze. Jeśli możesz poproś o pomoc "osoby postronne" – PAMIĘTAJ: PRZYDZIEL ZADANIA KONKRETNYM OSOBOM.
  • Oceń sytuację. Sprawdź, ilu jest poszkodowanych, kto jest w najcięższym stanie. Pamiętaj, że najgłośniej narzekający może wymagać najmniejszej pomocy w odróżnieniu od cierpiącego w ciszy.
  • Spróbuj wstępnie rozpoznać przyczynę dolegliwości poszkodowanego. Często jednak jednoznaczna ocena bywa trudna, ponieważ osoba wymagająca pomocy jest nieprzytomna.
  • Jak najszybciej udziel niezbędnej pomocy z wykorzystaniem dostępnych środków. Pamiętaj, że ofiara zdarzenia może cierpieć z powodu więcej niż jednej przyczyny, dlatego zajmij się najpierw najpoważniejszym urazem.
  • Jeżeli w pobliżu znajduje się automatyczny defibrylator zewnętrzny AED wyślij konkretną osobę żeby go przyniosła i postępuj zgodnie z poleceniami wydawanymi przez urządzenie.

ALGORYTM ZABIEGÓW RESUSCYTACYJNYCH U DOROSŁYCH

  • Upewnij się, czy poszkodowany i wszyscy świadkowie zdarzenia są bezpieczni. Zadbaj także o swoje bezpieczeństwo.
  • Sprawdź reakcję poszkodowanego: delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj: "Czy wszystko w porządku? Co się stało?”.

Gdy serce przestaje funkcjonować prawidłowo natleniona krew nie dociera do mózgu. Poszkodowany nagle traci przytomność i przestaje oddychać. Niedotlenione komórki centralnego ośrodka nerwowego zaczynają obumierać po zaledwie 4 minutach. Świadkowie zdarzenia nie mogą biernie czekać na przyjazd karetki – powinni jak najszybciej rozpocząć uciśnięcia klatki piersiowej, by krew trafiła do mózgu i podtrzymała jego czynności życiowe. Kluczowe jest także jak najszybsze użycie defibrylatora AED (ang. Automated External Defibrillator). Urządzenie krok po kroku jasnymi komendami poprowadzi osobę udzielającą pomocy.

Defibrylator AED jest urządzeniem, które w bezpieczny dla ratownika i osoby poszkodowanej sposób prowadzi krok po kroku za pomocą poleceń głosowych i wizualnych przez przebieg akcji ratowniczej, podając impuls elektryczny. Został skonstruowany tak, by w odróżnieniu od defibrylatora szpitalnego służyć w warunkach zewnętrznych, w miejscach publicznych, takich jak instytucje, urzędy czy też ośrodki sportowe. Jednocześnie, ze względu na poręczny rozmiar nadaje się doskonale, jako wyposażenie służb ratowniczych (GOPR, WOPR) czy też straży miejskiej i policji. Jego ideą jest więc łatwy i publiczny dostęp i prostota w obsłudze, tak by użyć go mógł każdy, nawet osoba nieprzeszkolona medycznie.

Skrót AED pochodzi z języka angielskiego i oznacza Automated External Defibrillator, czyli w języku polskim Automatyczny Zewnętrzny Defibrylator.

AUTOMATYCZNY – Defibrylator AED to urządzenie w pełni zautomatyzowane. Oznacza to, że działa według ustalonego algorytmu, którego zadaniem jest wykrycie nieprawidłowego rytmu serca, migotania komór. AED prowadzi prostymi komunikatami przez cały proces ratowania życia i po przyklejeniu elektrod samodzielnie bada rytm serca. Dzięki temu, również samodzielnie zaleca podanie impulsu elektrycznego.

Algorytmy postępowania podczas udzielania pierwszej pomocy podlegają ciągłej ewolucji . Wytyczne ERC (Europejska Rada Resuscytacji) lub AHA (Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne) dążą do tego, aby potencjalny świadek zdarzenia, czyli pierwszy potencjalny ratownik, nie musiał tracić cennego czasu na rozmyślania co począć w danej sytuacji.

Dzisiaj, osoby niemedyczne już nie oceniają tętna, skupiają się wyłącznie na oddechu. Oddech jest parametrem zdecydowanie łatwiejszym do oceny, zwłaszcza w sytuacji w której towarzyszy nam stres. Często tylko udrożnienie dróg oddechowych ratuje komuś życie.

Dzisiaj świadek zdarzenia powinien już wiedzieć, że jeżeli nie ma oddechu powinien natychmiast rozpocząć uciskanie klatki piersiowej. Sztuczna wentylacja, czyli wykonywanie oddechów stało się czynnością drugorzędną. Trzeba pamiętać o tym, że prowadzenie ucisków klatki piersiowej (bez oddechów) też może uratować ludzkie życie. Taką czynność możemy wykonać bez żadnego sprzętu, wystarczą chęci i dwa silne ramiona.

Poniżej prezentujemy algorytm, który przedstawia typowe zachowanie potencjalnego ratownika w sytuacji zagrożenia życia.

To jednak tylko graficzna prezentacja, aby lepiej zrozumieć istotę postępowania ratowniczego, należy odbyć szkolenie z pierwszej pomocy podparte ćwiczeniami praktycznymi.

Podkategorie

  • Strefa słuchacza e-Edukacja
  • * Dostęp do materiałów tylko dla zalogowanych użytkowników.